ازسالها پیش قصد داشتم درباره حضور آمریکایی ها در ایران در دوره سلطنت محمد رضا پهلوی مطالبی گرد آوری کنم زیرا به این نتیجه رسیده بودم که عموم ایرانیان با اینکه "شاه" غلام حلقه به گوش آمریکا و مطیع اوامر او بود با این حال ، آنقدر که مردم از شاه نفرت دارند ،از آمریکا ندارند، حتی پس از پیروزی انقلاب ،در ابتدا سر دادن شعار "مرگ بر آمریکا" قدری ثقیل به نظر می رسید .
به همین علت بر آن شدم که مدارکی از اعمال و رفتار مستشاران آمریکایی در ایران جمع آوری و با استناد به آنها افکار عمومی را اقناع کنم که چرا مرگ بر آمریکا ؟!
تا اینکه با خواندن مقاله جالب یکی از اساتید جامعه شناسی کشورمان با عنوان "آمریکاشیدایی "{*} دریافتم که از مدارک و اسناد کاری بر نمی آید زیرا که عموم ایرانیان به درد عشقی گرفتار آمده اند که مپرس !
و به قدرت عشق ایمان آوردم هرچند که یک سویه باشد.
در بخشی از این مفاله سخن از یک جامعه شناس ایرانی به میان می آید که آمریکا در به شهادت رساندن سه برادرش ،دست کم غیر مستقیم ، دخالت داشته اما او کتابی می نویسد در مدح آمریکا و مردم ایران را به پیروی از این کشور ترغیب می کند.
راستی چه می شود مردمی را که حداقل پس از انقلاب اسلامی ،جنایات ،حق کشی ها ،تحریم ها ،تحقیرها و دیگر جفاهای آمریکا را با روح و جانشان لمس کرده اند اما نه فقط کینه ای از این غدار عاشق کش به دل ندارند که شیفتگی و حب خود را به فرهنگ ،کالا و... دیگر شئون آمریکایی با افتخار ابراز می کنند؟
چطورمی شود قاتل برادران و خواهران خود را دوست داشت ؟
این شیفتگی از کجا سرچشمه می گیرد ؟
http://www.tasnimnews.com/Home/Single/379144 *
- ۹۳/۰۴/۲۲